Artykuł jest kontynuacją pierwszej części dot. chorób roślin. Opisałam w nim najczęściej występujące choroby nieinfekcyjne roślin. Oznaki chorobowe, które powodowane są przez czynniki abiotyczne, często są mylone, ponieważ są bardzo podobne do objawów biotycznych. Dlatego też rozpoznanie sprawcy nie jest łatwe.
Do popularnych chorób należą:
- Sucha zgnilizna wierzchołkowa
najczęstsza z występujących chorób atakujących pomidory i papryki. Objawy są widoczne
w momencie rozrastania się rośliny. Obrazuje się powstaniem w pobliżu wierzchołka owocu – wodnistych małych plam. Z czasem plamy te przybierają barwę brunatną, a powierzchnia marszczy się. Duża wilgotność sprawia, iż owoce gniją w wyniku wtórnego zarażenia patogenami chorobotwórczymi. Objawy są czasami niewidoczne, ponieważ porażenie dotyczy środka owocu. Powodem wystąpienia choroby jest niedobór wapna.
- Wewnętrzne zbrunatnienie główek kapusty
Objawem choroby jest brązowienie wierzchołków liści. Zaburzenia mogą wystąpić w każdej fazie rozwoju rośliny. Na początku porażenie jest widoczne na obwodzie najmłodszych liści,
w późniejszym okresie dopada miejsca wokół głąba i zauważalny jest w momencie rozkrojenia główki. Zbiór roślin uniemożliwia rozwój choroby, jednakże może dojść do wtórnego zakażenia. Powodem wystąpienia choroby jest niedobór wapna.
- Gorzka plamistość podskórna jabłek
Choroba występująca głównie na jabłkach, rzadziej na gruszkach i owocach pigwy. Objawy: pierwsze mogą wystąpić jeszcze przed zbiorem. Na skórce owocu pojawiają się ciemnozielone plamki, średnicy ok. 5mm. Najczęściej problem wzrasta w momencie przechowywania zbiorów. Im dłuży czas, tym ilość plam rośnie. Miąższ pod plamkami staje się gąbczasty, następnie wysycha
i zamiera. Ich smak jest gorzki. Może wydarzyć się tak, iż porażeniu ulegną głębsze partie miąższu, bez objaw na skórce. Przyczyną jest również niedobór wapnia lub wysoki stosunek wapnia do potasu i magnezu. Sprzyjają temu kwaśne i ciężkie gleby.
- Uszkodzenia herbicydowe
Następują w momencie przedostania się substancji chwastobójczej na uprawy sąsiadujące. Objawy zależą od zastosowanego środka (herbicydu). Najczęściej porażone są rośliny uszkodzone, u których zauważyć możemy skręcanie się lub zwijanie liści. Zaburzony może zostać wzrost i rozwój roślin, a także mogą wystąpić problemy w wykształceniu wiązek przewodzących. Porażeniu mogą ulec również korzenie.
- Uszkodzenia mrozowe
Spowodowane są przez mróz, a dokładnie przez zamarzniecie wody w komórkach i przestrzeniach komórkowych. Wielkość uszkodzeń zależy od tempa obniżania się temperatury oraz szybkości odmrożenia rośliny. Odporność na uszkodzenia mrozowe zależy od gatunku, odmiany, wieku rośliny, stanu zdrowotnego, rożnych części rośliny, a także pory roku. Przymrozki wiosenne powodują zmniejszanie plonów (uszkodzenie kwiatów i zalążków owoców). Uszkodzenia powstałe jesienią i zimą powodują u bylin obumarcie częściowe lub całkowite, a u roślin drzewiastych pęknięcia pni i konarów. Uszkodzenia te są łatwą drogą wnikania do roślin patogenów. W ochronie przed takimi skutkami, pomoże nam okrycie roślin w momencie spadku temperatur.
Autor: Nicola Więdłocha